Annelik dünyanın en zor işi...Sana kendini,beklentilerini,ihtiyaçlarını bu kadar unutturan başka bir iş var mıdır,hiç sanmıyorum. Bir kadın anne olduğunda geri dönülemeyecek şekilde değişir. Kalbine vücudu dar gelir,perdeler kalkar herkesin baktığını o görür.. Kendini çocuğuna bakmaya adar.. Onu öyle bir sever ki, kendinden bile sakınır..
Peki bu kadın yalnızsa? Terk edilmişse, kocası adam çıkmamışsa, iş bulamıyorsa, ailesi destek olmuyorsa? Nafaka neye yetecek, tabii alabilirse.. Çocuğunu nasıl büyütecek bu kadın.. Ezilmeden, çocuğunu ezdirmeden... Yurda mı bırakacak, evlatlık mı verecek? Böyle mi işler sosyal devlet mekanizması.. Sağlığı bir yere kadar hallettik, devlet güvencesi var bu güzel, kirayı nasıl ödeyecek? Dolabını nasıl dolduracak? Hayat onu böyle eziyorken çocuğuna nasıl iyi bir eğitim verecek? Okul başka bir şey aile eğitimi başka bir şey..
Sizin apartmanda da vardır merdiven silen, günde iki evin temizliğine yetişmeye çalışan anneler.. Kaç çocuk bekler onları evde, yalnız bırakmıştır belki onları koşa koşa yüreği elinde evine gider.. Dinlenemez orda da çalışır.. Bu anneler için devlet yardım yapmalı, çalışana çocuk yardımı var,eş yardımı var; çalışamayana?
Sosyal devlet anneyle çocuğu koruyabilen devlettir, ayırmadan birlikte yaşayabilmelerini sağlayabilen devlettir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder